ژلاتین یکی از پرمصرف ترین مواد پروتینی کلوئیدی در صنایع غذایی، دارویی، پزشکی و نظامی است که هر ساله مقادیر قابل ملاحظه ای از آن برای مصارف مختلف وارد کشور می گردد. از طرفی نیز مقادیر قابل توجهی از باقیمانده های کپور ماهیان پرورشی و به ویژه کپور نقره ای یا فیتوفاگ (Fitofague) که بیشترین آنها را تشکیل می دهد (60%-55) تحت عنوان ضایعات هدر می رود در صورتی که می تواند منبع مناسبی برای استخراج ژلاتین باشد. در این بررسی کیفیت ژلاتین استخراج شده به دو روش اسیدی و قلیایی با کیفیت ژلاتین اسیدی و قلیایی حاصل از منابع دیگر مقایسه گردید. لازم به ذکر است که خصوصیات کیفی ژلاتین اسیدی و قلیایی کپور فیتوفاگ و منابع دیگر از نظر رطوبت، خاکستر، پروتئین، دما و زمان بستن، دما و زمان باز شدن، قدرت ژلی، ویسکوزیته، رنگ و pH با یکدیگر مقایسه شده اند. نتایج این بررس نشان داد که ژلاتین قلیایی کپور نقره ای در مقایسه با ژلاتین اسیدی آن از کیفیت بهتری برخوردار است. همچنین مقایسه کیفیت ژلاتین فیتوفاگ با ژلاتین حاصل از منابع دیگر نیز نشان داد که کیفیت ژلاتین اسیدی و قلیایی فیتوفاگ در مقایسه با کیفیت ژلاتین اسیدی و قلیایی حاصل از منابعی مانند گاو، گوساله، گوسفند، خوک، پای مرغ، پوست کوسه ماهی و پوست ماهی و غیره در برخی از موارد بهتر است.